oriëntatie week

Hoi allemaal, 

Had niet gedacht dat programma zo vol zit maar nu even' rustig' in thamal. Met de heren wifi en eiwitten eten :-) . ik krijg echtnheerlijk te eten maar zo nu en dan mist te bite.

Dinsdag kwam de verwachtte 4 nieuwe maar het bleek een boy ipv een dame dus heb nu een harem van heren. Best veilig om zo door kathmandu te struinen!!! En nog een voordeel ik hoef mijn kamer nu niet te delen :-) ! Dinsdag start met wat info over het land en de do's en don'ts. Nu had ik het die morgen er even van genomen om lekker warm te douchen en omdat het warme water van ver komt duurde dat wat lang en daarbij door al het stof is mijn haar na 2 dagen echt van touw dus moest er flink gesopt worden en jawel die kreeg ik natuurlijk terug bij de don'ts. Water vloeielijk laten stromen is nog done tja dat was de eerste en toen het toilet papier voorkeur heeft he bewateren van de billen ipv wc papier maar ja ik zie mezelf al de hele dag lopen met een vochtige plek op mijn broek :-) :-) :-) :-)  dus het blijft helaas wc papier.

De taalles is oké wel beetje saai en weet niet of ik er heel veel van ga gebruiken. Dinsdag gingen we ook naar een stoffen winkel om , dacht ik, als je wilde een echt nepaleense outfit aan te schaffen. Maar het bleek toch wel het idee te zijn om iets van een top of een hele outfit te kopen. Oeps dat vond ik lastig het lijkt een beetje op de tapijten verkoop in Turkije en het kalligrafie schrift in Egypte. En naast de moeten bij dat winkeltje ging het ook  nog eens om kleding aaaahhhhh. Ik zal maar zeggen ik had mijn kleding kies dag niet. Het was ook zo lastig uit een muur van allemaal mooie stofjes iets kiezen zonder nog resultaat te zien. Ik besloot om het kiezen uit te stellen daar ben ik echt heel goed in. Maar na nachtje slapen de berg weernaf naar het winkeltje met de muren van stofjes :-) . heb een leukje uitgekozen en toen kon ik vol trots naar de kleermaker next door!! Daar werden mijn maten opgenomen. Beetje ongemakkelijk zeker ook omdat he kennelijk nogal een attractie was. Missie geslaagd mijn pakje is vrijdag klaar!!  Er zijn nog heel veel meer verhalen maar het is weer tijd om op pad te gaan. We gaan zo het verkeer weer in opzoek naar een bus met zitplaatsen en die gaat naar dhapasi height. Echt geloof me dat is een hele kunst. En mijn benen zijn echt te lang mijn knieën zitten echt klem tegen de voorstel en Mike past niet eens naast mij op het bankje... 

Oh ja en we hebben allemaal een nieuwe naam. Onze europese namen zijn niet uit te spreken. Ik heet nu Sita. Belangrijke godin.

Wordt vervolgd!!

Liefs