laatste dag madikiri

De dames die naar Goa waren geweest hadden op de terug weg wat problemen gehad met bussen en treinen en zo hadden ze een nacht in Mangalore op station doorgebracht.... en moe maar voldaan stapte ze 9 uur maandag morgen het huis weer binnen!! GEZELLIG!! De dagen alleen waren echt wel prima maar nu des te leuker om alle verhalen te horen!!

Na de lunch ging ik met jacqueline op stap voor wat laatste boodschappen. Ik wilde zo graag nog zo'n gezellige slubber broek en JOEHOE ik had de goede shopping mood GEVONDEN!!! Ze wilde nog even langs het ziekenhuis waar ze 3 weken als vrijwilliger had gewerkt en ik kon mooi mee! Het was een ziekenhuis voor vrouwen en kinderen. En wat leuk om dat te zien! Jacqueline heeft me nog een rondleiding gegeven en zo liep ik zomaar op de IC heb ik een babytje in de couveuse gezien, de slaapzaal, de sterilisator voor kleding en gazen eigenlijk gewoon alles!! En wat gaat het hier nog anders dan bij ons. Genoeg zusters het leek wel alsof ze niks te doen hadden. Hygiene gaat anders. Patienten worden in een serie onderzocht door de dokter en daarna is het wachten op persoonlijk gesprekje met de dokter en dan helpt er een zuster met de verdere afhandeling. En een gesprekje met de dokter is hooguit 5 minuten ;-)! Na deze onbetaalbare ervaring verder met de boodschappen ronde.

's avonds was Anand weer even aangevlogen en opperde om mee te gaan naar een satsang. Dat leek me wel wat en Jacqueline ging mee. En daar gingen we ik had gedacht dat het redelijk dichtbij zou zijn maar vond het toch opeens wat ver worden zeker omdat we alleen terug zouden moeten en de straatjes steeds smaller en achteraffer werden... en bleek ook nog dat hij de weg niet goed wist. Het schemerde al en uit het donker werd er gevraagd waar we heen gingen en dat is dan toch heel grappig hoe onwijs behulpzaam iedereen is! En zo werd er bij kaarslicht uitgevonden waar we heen moesten. (inmiddels had Anand ook gezegd dat zijn vader ons terug zou brengen oke die had ik al ergens gezien en die was helemaal oke). Stukkie terug en dan weg naar rechts NEEE dat kan niet waar zijn een heel donker paadje (ik was goed voorbereid en had een zaklamp mee) maar joehoe waar kom ik nu weer terecht! En in het donker lijkt alles enger kwamen we uit bij een super groot huis en eenmaal binnen een handje vol mensen die liedjes zongen van de Sri sri zo gemoedelijk en zo warm dat wij daar zomaar bij mochten zijn!!! Anand was na 30 minuten al klaar met het samen zijn en vertrok voor een afspraak met zijn neven????

Na de satsang was er nog een soort koffietafel met hapjes en melk thee! En zo vriendelijk en gezellig!! En toen ook nog luxe "thuis" afgezet en wie zat er toen op de veranda ..... Anand???? Ze waren bezig met de hond maar dat wordt een ander verhaal ;-)!